vrijdag 17 juli 2015

Treinrit naar Nanu Oya

Vroeg op en een stevig ontbijt. Het was deze morgen 'oude wijven' aan het regenen. Hopelijk was het maar een tropische bui en die duren meestal niet lang. Met twee tuctucs reden we naar het treinstation van Kandy. Het verkeer was terug één grote chaos maar onze tuctuc chauffeur laveerde er handig tussendoor. We waren ruimschoots op tijd, kochten nog wat maagvullers en wachten op de 8:47. De trein was op tijd en na wat zoeken en getrek en gesleur vonden we onze gereserveerde plaatsen. De trein was al bij al vrij modern, niet naar onze normen maar meer dan behoorlijk. De conducteur zag eruit als een gentleman in zijn zwart/witte pak en bijhorende kepie met het opschrift 'guard'. Waarschijnlijk nog een overblijfsel uit de engelse tijd toen die hier, naast thee drinken en mensen ambeteren, de plak zwaaiden. De trein schokte in gang en zo ging dit de ganse rit door. Maar de rit was supermooi. We reden dwars door jungles, dennenwouden, armtierige dorpen, prachtige valleien. We zagen watervallen, mooi afgelijnde theevelden, reden langzaam en schokkend van links naar rechts de bergen over vanwaar je de prachtigste zichten had. Alleen spijtig dat het geen oude wijven meer aan het regenen was maar 'versleten wijven'. De bergen waren gehuld in een mistgordijn van regen die het zicht beperkten. Spijtig want al je deze rit kan doen met zonlicht dan is het inderdaad waarschijnlijk een van de mooiste treinritten. Maar toch genoot ik ervan, regen of geen regen. Door de mist heen zag ik al die prachtige dingen voorbijschuiven en ze zijn voor altijd op mijn netvlies gebrand. De zon denk ik er dan bij en zo zo beleef ik dan meermaals in mijn dromen één van de mooiste treinritten op deze aardkloot.
We kwamen veilig aan in Nanu Oya na ongeveer 4 uur rijden. De temperaturen waren daar gehalveerd en de versleten wijven bleven ons verder bedruipen. Gelukkig was de chauffeur van onze volgende guesthouse er op tijd. We laadden alles in en vertrokken naar Ella, onze eindbestemming vandaag. De rit was ook niet voor gevoelige magen want de weg slingerde zich tussen de bergen door. Korte bochten, haarspeldbochten, gekke chauffeurs ... kortom twee uur oncomfortabel reizen. Gelukkig kwamen we veilig aan in het vredige Ella. Een plaatsje waar je je onmiddellijk thuis voelt. Onze guesthouse is bovenop een berg met zicht op een waterval die door het uitblijven van regen een beetje droog staat. Raar, hier in Sri Lanka heb je soms regenseizoen in plaats A en twee uur verder in plaats B is het droog. Zo ook vandaag. De ganse treinrit regen en hier in Ella al twee weken geen regen. Gelukkig voor ons. Morgen gaan we hierop verkenning want er zijn heel wat wandelmogelijkheden in deze bergachtige streek temidden van de theeplantages. Supermooi is het hier. Morgen meer nieuws hierover.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten